Robert Neumann

Robert Neumann (Wenen, 22 mei 1897 - München, 3 januari 1975) was een Oostenrijks schrijver en journalist. Hij publiceerde meer dan honderd boeken, veel toneelstukken en hoorspelen en schreef verschillende scenario's.

Robert Neumann was de zoon van een bankbediende van joodse afkomst. Hij studeerde van 1915 tot 1919 geneeskunde en scheikunde en deed een semester Duits in Wenen. Een korte tijd was hij matroos en vracht-toezichthouder op een zeegaand schip.

Nadat in 1919 en 1923 een kleine hoeveelheid van zijn werk was gepubliceerd, maakte hij met de parodie ''Mit fremden Federn'' in 1927 een literaire doorbraak. In een interview zei Thomas Mann het boek als het beste van het jaar te beschouwen. Neumann's naam als freelance schrijver was nu gevestigd. Daarnaast hield hij lezingen en werkte als literair criticus.

Robert Neumanns werken werden 1933 op de lijst van de door de nazi's te verbranden boeken geplaatst. Onmiddellijk na de instelling van de nazidictatuur in Oostenrijk in februari 1934 verliet hij Wenen en ging in tijdelijke ballingschap in Groot-Brittannië. In 1936 en 1937 bracht hij nog een aantal maanden door in Oostenrijk, waar de bibliotheken nu ook geen werk van hem meer bevatten. Tot 1938 bleven zijn romans nog verschijnen in Zwitserland.

In 1939 verzocht hij om de Britse nationaliteit. In plaats daarvan werd hij in 1940 een paar maanden geïnterneerd als ''Enemy Alien''. Zijn aanvraag voor een inreisvisum naar de Verenigde Staten werd ondanks een uitnodiging naar Hollywood afgewezen. Als een van de weinige schrijvers in ballingschap werd hij toch bekend in Engeland. In 1936 schreef hij het scenario voor de Britse film ''Abdul the Damned'' met Fritz Kortner in de hoofdrol.

Vanaf 1942 publiceerde hij zes romans in het Engels en verzorgde de publicatie van Engelse vertalingen van Duitse schrijvers in ballingschap, zoals Arnold Zweig en Heinrich Mann. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog woonde Neumann tot eind 1958 in Engeland, daarna in Locarno in Tessin. In 1947 werd hij opnieuw erevoorzitter van de Oostenrijkse PEN club.

Tussen 1959 en 1974 werd Neumann als romanschrijver, politiek schrijver en literair criticus geprezen om zijn polemische, satirische werken, in het bijzonder in de tijdschriften Pardon, Tribune en de Duitse kranten. Af en toe publiceerde hij in Der Spiegel en Stern.

Robert Neumann trouwde in 1919 in Wenen met Stefanie (''Stefi'') Grünwald (1896-1975). Zij kregen een zoon Herbert Heinrich (''Heini'') (1921-1944). Voor hem schreef hij in 1944 een autobiografie ''Memoires and the Journal of Henry Herbert Neumann''. In 1941 trouwde Neumann met de Duitse journaliste, redactrice en vertaalster Franziska Karola (''Rolly'') Stern (1908-1991) en in 1952 is hij ook weer van haar gescheiden. In 1953 trouwde hij opnieuw, nu met de Duitse danseres Evelyn Milda Wally Hengerer (pseudoniem Mathilde Walewska, 1930-1958) en had met haar een zoon, Michael Henry Robert (1955). In 1960 trouwde hij voor de vierde keer, nu met Helga Heller (1934-1976).

Neumann had meerdere malen in zijn leven met ernstige ziektes te kampen en in 1974 kreeg hij kanker. Na zijn dood in 1975, zelfmoord volgens een verklaring van de familie, werd hij op het kerkhof van München-Haidhausen begraven. Door Wikipedia aangeleverd