Charles Hermite

.}} | doğum_adı = | doğum_tarihi = | doğum_yeri = Dieuze, Moselle | ölüm_tarihi = | ölüm_yeri = Paris | ölüm_sebebi = | yattığı_yer = Montparnasse Mezarlığı | yattığı_yerin_koordinatları = | memleket = | diğer_adları = | siglum = | unvan = | vatandaşlık = | milliyet = Fransız | dalı = Matematik, Cebir, Sayılar teorisi | çalıştığı_yer = École Polytechnique
Paris Üniversitesi | patronlar = | eğitim = Lycée Henri-IV, Lycée Louis-le-Grand , École Polytechnique | alma_mater = École Polytechnique | tez_başlığı = | tez_url = | tez_yılı = 1841 | doktora_danışmanı = Eugène Charles Catalan | akademik_danışmanları = | doktora_öğrencileri = | önemli_öğrencileri = Mijalko Ciric | tanınma_nedeni = | etkilendikleri = | etkiledikleri = | ödüller = Grand Officer of the Legion of Honour
Pour le Mérite for Sciences and Arts
Foreign Member of the Royal Society | yazar_kısa_bot = | yazar_kısa_zoo = | evlilik = Louise Pauline Arsène Bertrand | partner = | çocukları = Isabelle Caroline Ferdinande Forestier nee Hermite, Marie Picard nee Hermite | imza = | website = | dipnotlar = }} Charles Hermite ( MIAS) (24 Aralık 1822 - 14 Ocak 1901) sayı teorisi, ikinci dereceden formlar, değişmezlik teorisi, ortogonal polinomlar, eliptik fonksiyonlar ve cebir ile ilgili araştırma yapan Fransız bir matematikçiydi.

Hermite polinomları, Hermite interpolasyonu, Hermite normal formu, Hermite operatörleri ve kübik Hermite spline'ları onun adına verilmiştir. Öğrencilerinden biri Henri Poincaré idi.

Sürekli cebirsel kesirler üzerindeki incelemeleri Hermite'i ünlü ''Sur la fonction exponentielle (Üslü fonksiyon üzerine)'' (1873) adlı yapıtı yazmaya yöneltti. Bu kitapta ''e'' sayısının tam katsayılı hiçbir cebirsel denklemin kökü olamayacağını kanıtladı. Yani doğal logaritmaların temeli olan ''e'''nin bir aşkın sayı olduğunu ilk kanıtlayan oydu. Yöntemleri daha sonra Ferdinand von Lindemann tarafından 'nin aşkın olduğunu kanıtlamak için kullanıldı.

Hermite, Thomas Joannes Stieltjes'e yazdığı bir mektupta, "Türevleri olmayan sürekli fonksiyonların bu acıklı belasından dehşet ve korkuyla dönüyorum. (''I turn with terror and horror from this lamentable scourge of continuous functions with no derivatives.'')" dedi.

Ecole Polytechnique'te, Paris Bilimler Akademisi'nde ve Collège de France'de profesörlük görevinde bulundu. 1856 yılında Bilimler Akademisi üyeliğine seçildi. Yaptığı çalışmalar birçok bilim insanının çalışmasına esin kaynağı oldu ve çok sayıda önemli buluşu önceden sezdi. Bir yandan Cauchy ve Liouville'in bir karmaşık değişkenli fonksiyonlar kuramı, öbür yandan Jacobi'nin eliptik ve aşırı eliptik fonksiyonları kuramı üzerine yaptığı çalışmaları yakından izledi ve bu iki alanı eliptik fonksiyonlar ve Abel fonksiyonlarıyla ilgili genel bir kuram halinde birleştirdi. Bu son kuramda, eliptik fonksiyonları yalın elemanlara ayırmak gibi temel sonuçlar ortaya koydu; söz konusu ayırma işlemi, oransa kesirlerin ayrılmasında olduğu gibi, eliptik fonksiyonların doğrudan integrallenmesini sağlar. Sayılar kuramıyla bu sonuçlar arasındaki bağı inceledi ve bunları beşinci dereceden genel denklemin çözülmesinde uyguladı.

Ay'ın kuzey kutbunun yakınındaki Hermite krateri onun onuruna adlandırılmıştır. Yukarıdaki bilgiler Wikipedia'dan alınmıştır